Tot ziens

Heimwee en zin in ijzerkoek maken dat Majoor Frans en Marjon afscheid nemen en terugkeren naar Mars. Gelukkig wordt de fakkel overgenomen. Vanaf nu vind je de berichten van Su over allerlei kunst en kunstjes op het wereldwijde web op www.rasakids.be. Zoekie Su?

(Psst! Niet verder vertellen: voor de foto hiernaast lieten de mensen van National Geographic een huis werkelijk zweven, met de animatiefilm UP als voorbeeld.)

Op zoek naar vakantie

Op zoek naar vakantie dwaalden Frans en Marjon her en der door het landschap. Gelukkig hadden zij een blaadjesboek en andere boomspelletjes bij en een wisten zij alles over de betekenis van bomen. Hun stappen deden de bomen groeien en voorbij de donkere berg, kwamen zij uit bij het kleurrijke bos van Amy Talluto waar zij hun oren spitsten om toch maar niets te missen… Of wou je liever een mobile gaan maken? Met blaadjes, misschien.

Fragiel

Afgevallen blaadjes zijn het gedroomde werkmateriaal voor Lorenzo Duran en zijn Natura y Arte. Een fijn mesje en flink wat geduld is alles wat hij nodig heeft. Al even broos en fragiel is wat Maarten Brinkman doet met een gebroken tak, wat veren of een stukje plastic of Marjan Bijlenga met visschubben, stukjes textiel of glas. Zij heeft ook een gevoelig oog en laat ons meekijken naar wat haar zoal inspireert.
En ook de kleurrijke schilderijen van Blade Wynne hebben een verfijnde gevoeligheid.

Wortel en tak

Hoewel ze zich allebei laten inspireren door de natuur, kan er nauwelijks groter verschil bestaan dan tussen het werk van Arte Povera-kunstenaar Guiseppe Penone en de ongegeneerd barokke vormenwereld van Steve Tobin. Penone geeft zich over aan de natuur en maakt de tijd zichtbaar door in het houtblok op zoek te gaan naar de verborgen boom. Tobin maakt zijn eigen bomen en bedenkt er de wortels bij in ijzer en brons. Penone staat stil bij huid, leder en hout. Tobin zegt het met letters, klei, glas en botten.
Omgevallen bomen zijn dan weer fijn materiaal voor David Nash en Sjoerd Buisman puzzelt de stukjes terug in elkaar. Zo zie je maar: boom, wortel en tak zijn niet alleen inspiratiebron maar ook werkmateriaal voor kunstenaars. En wie zou er niet in deze mooie boomhut willen wonen of een kijkje nemen in deze levende kathedraal?

Bomen en blaadjes

In de week van het bos is het tijd voor gummilaarzen en een stevige herfstwandeling tussen de bomen. Misschien zie je wel wat in een bospuzzeltocht of in een ander bosspel?
Of heb je liever een stadsbos met vogelhuisjes op elkaar geperst als woonblokken? London Fieldworks brachten de seizoenen in hun Super Kingdom trouwens zelf in beeld in een erg mooie film (21’ – klik op fullscreen). En wie weet welke vreemde vogels je niet tegenkomt na donker tussen de bomen en wat er niet allemaal kan gebeuren in een papieren bos?
Wat houdt je nog tegen? Plant een boom! Je weet maar nooit waar dat goed voor is …

Organisch

Organisch kan afgerond en vloeiend zijn zoals de vormen van zeewezens en dieren, maar ook droog en ruw als gebarsten aarde of steenharde rots. De witte, porseleinen vazen van Pascale De Visscher brengen deze twee bij elkaar : kijk hoe ze speelt met het verschil en hoe ze de vormen indeukt of uitrekt. Ook Anne-Marie Laureys vormt en vervormt: haar draaiwerk lijkt op wolken of vlaggen waar de wind in speelt. Zij vervormt de natte klei als die net van de draaischijf komt. Je ziet nog de lijnen die haar vingers achterlieten aan de buitenkant van elke pot.

Hierna zorgt Angelika Arendt voor wat kleur. Ook bij haar spelen kronkels en golven een grote rol, maar toch is haar werk heel anders. Hier geen vazen meer, maar droedels en druipende stapels vol duizelingwekkende samenklonteringen. Haar vormen lijken zacht alsof ze gemaakt zijn van stof. Toch zijn ze in werkelijkheid net zo keihard als keramiek in de oven gebakken.

Hoe de zwaartekracht je helpt om alle blobs van dezelfde kleur bij elkaar te krijgen, ontdek je tenslotte in het spelletje Gluey. Gloe-Wie, hmmm, wat vloeit dat lekkerrrrr !

Verknipte berichten!

Meer dan wat oude tijdschriften, een schaar en lijm heb je niet nodig om spannende collages te maken. Want dat je foto’s, prenten of tekeningen slechts één keer zou bekijken om ze nadien meteen weg te gooien, is toch eigenlijk wel jammer. Dat vindt ook de dame achter Broccoli works. Zij ziet overal gezichten in, maar wat zie jij als je op “enlarge” klikt en de beelden uitvergroot? De zee, landschappen, dieren en mensen die ook een oog of een hand of iets heel anders voor kunnen stellen, net als wij?
Ook John Stezaker houdt ervan vreemde beelden te maken door oude foto’s en postkaarten over elkaar heen te plakken. Zo worden landschap en mensen één of versmelten twee figuren in elkaar.
Tenslotte toont hyper-fotograaf (wat zou dat nou betekenen?) Jean-François Rauzier ons de kracht van de digitale collage. Kijk maar even naar zijn Dinard, naar de volkstoeloop op Mei 2008 of de paar duizend leeuwen op Circusspelen. Klik op Portfolio als je meer wil zien. En vergeet vooral niet in te zoomen !